De dramatische instorting van de toren bij de 12e eeuwse voorganger van deze kerk had ingrijpende gevolgen. Een geluk bij een ongeluk was dat de oude tufstenen duur verkocht konden worden. Uit die opbrengsten werd deze kerk gefinancierd.
Binnen een jaar na de rampnacht konden de inwoners weer ter kerke gaan! De klok uit hetzelfde jaar – 1734 – heeft de tweede wereldoorlog niet overleefd. Maar ook nu toonde Boornbergum zich slagvaardig: dankzij een breed gedragen actie luidde er in 1948 weer een klok. De windwijzer achter op de kerk draagt de jaartallen 1734 en 1980. In het laatst genoemde jaar kreeg de kerk een grondige opknapbeurt: het interieur kreeg zijn oorspronkelijke kleuren terug, het gangpad werd betegeld en de gevonden oude grafzerken werden deels in de vloer van het koor gelegd.