Meer dan negen (!) eeuwen geschiedenis staat hier. Met zijn robuuste verschijning straalt de kerk dat ook uit, alsof hij er altijd al stond en zal blijven staan.
Omstreeks 1090 werd het oudste muurgedeelte, bijna een meter dik, opgetrokken uit tufsteen. Dit westelijk deel van het schip heeft een Romaanse bouwstijl: zowel de kleine hoge ramen als de spaarvelden en de frieslijsten hebben aan de bovenzijde de halfcirkelvormige afronding.
In de gotische periode vond uitbreiding in oostelijke richting plaats (1300/1400). De zogenaamde Noormannenpoortjes in de noord- en zuidgevel zijn ook gotisch. De zuidzijde was de kant van het licht, de noordzijde die van het duister. De invloed van het zondeval-verhaal reikte zover dat de vrouwen de noorddeur moesten gebruiken, terwijl de mannen door de zuidpoort gingen.
De losstaande toren, in ca 1140 gebouwd als verdedigingstoren, heeft muren van meer dan een meter dikte, van buiten tufsteen, aan de binnenkant kloostermoppen. Op de torenvloer staan schandblok en martelpaal nog opgesteld.